vEAUr den Hakon

En toen kwam een karreken op ons erf rijden en meteen dachten we aan kleine Hakon en Finneman en liep ons hart helemaal vol.
Want wat zouden die hier graag mee spelen!

Wel grote tanden hoor. Een écht monster van staal en beton

Moest van een karretje rijden. De chauffeur kon dat verbazend behendig moet ik zeggen.

Dat monster staat hier nu een week te wachten om aan het werk te togen. Ze komen ons water versterken. Het is hier nl zo zwakjes dat als de eerste op de leiding (wij dus) water tappen, dat de buren geen druppel meer hebben. Niet een beetje minder of een zielig straaltje, neje, genen druppel.
Of ook, als de eerste op de boerderij water tapt (u raadt het al, den Nico, de koeienboer, staat eerst in de rij achter de teller), heeft den anderen ook niks (en wij zijn uiteraard de pineut). Met de buren konden een een regeling treffen door tussen bepaalde uren te tappen, met de Nico was het gewoon een hopeloss geval en elke week opnieuw de waterwerkzaamheden (modderpoelen, drinkwater naar het huisje, de wasmasjien...) tijdelijk staken...
Maar kijkt, dat euvel is binnenkort ook van e baan! Hoeza!

En, fluks als we zijn, hebben we het efkes gergeld om het water meteen te laten doortrekken naar ons cabanneken. Dat gaat hier nogal eens nen luxe zijn mennekes. gohgoh.

veeel buizen voor een lange lange baan

Maar nog efkes geduld. zuid frankrijk, remember. De waterdienst kwam eerst, een maand geleden. De buizen volgden een week later. Vorige week kwam er een troepje mannekes met helmpjes kijken. deze week kwam het Monster.
We zijn er dus nog niet helemaal....maar we wachten wel efkes