Er was eens een Hanske die zijn Anneke zo geirne zag dat er sinds kort een Anneke-zwijn rondloopt hier bij ons.
We waren verzekerd van een gouden toekomst, eentje vol huppelende verse biggetjes, recht uit Annekes schoot. Alzo sprak Hanske. Helaas, de Blijde Verwachting bleef maar wachten en de dreiging van "babies of de casserole" vloog meermaals door ons hoofd. Ze moet het gehoord hebben, dat Anneken. Want zondagnacht, in het diepse holst van de regenachtige nacht wierp ze zowaar 14 biggetjes. Klein, roze en met lange neusjes, net als mama.
14!! Dat Hanske had gelijk.
|
daags voor de bevalling. Zuchtend en puffend liep ze daar helling op en af |
|
toen kroop ze in haar kotteken en deed haar werk |
|
en toen lagen ze daar hé |
3 opmerkingen:
en Anneke: uitgeteld maar met een gelukzalige glimlach!!
ja, ik was net ook aan het kijken: een varken lacht precies altijd!
en dan heb je ze nog niet geknuffeld, dan knorren ze ook nog eens gelukzalig.
Anneken wasd daags nadien hondsmoe ze is niet opgestaan en lag diep diep in slaap. maar wel content ja!
Een reactie posten