toenasteke

en toen werd het hier weerom een beetje Stille.
Het was hier druk en weer een beetje te zwaar voor woorden, ge zout er alleen maar ongerust van worden, daarzo aan de andere kant van het scherm. Dus hielden we ze maar voor ons.
Maar hier zijn we weer! johei! En hoe. Hier alvast een gigabericht. Zo zijde weer mee.

We hadden een opendeurdag, onze allereerste! Er kwam 200 man af, we waren geheel overrompeld.
Maar het was geweldig. We hadden Fred, de bakker van het project, kunnen overtuigen zijn plankenvrees te overwinnen en hem aan het bakken gekregen. Hij verschanste zich de ganse dag in de oude bakoven en liet er de heerlijkste TarteTatins uit tevoorschijn komen en bergen vers gebakken brood.

 Dat werd dan aan een vrije bijdrage verkocht voor de boerderij. We hielden een "conférence" over agroforestrie, de burgemeester kwam onze eerste eigen naambord onthullen, we plantten 50 boompkes in een haag en we hielden een tombola-paysan: we lieten onze twee kleinste varkens, Gaston en Marie, los op het middenplein waar we een dambord hadden getekend. Elk vakje was te koop voor 1 euro. Twas zaak dat de varkens hun kaksken op uw vaksken poseerden, dus werd er met eikeltjes gesmeten en kinderen het veld opgestuurd om ze in de goede richting te sturen. ge kunt er vanopaan dat ze eenvoudigweg weigerden een drol te draaien....
wij smullen er nu van met heerlijke kweepeerjam, dankdank vriendjes
.



het bord vòòr assemblage

tijdens assemblage
Dries zaagt hout voor de oven





Audrej maakt de "tombolawei"






 




De groep! van links nr rechts: Tine, Marceau (kippen), dries, De maire, fred (bakker)met dochter Sarah, Aline van de Cantine, gelukkig verstopt: Alain, emma- zwanger als een zeekoe-, Nico (koei'n en veel gezever) en Alain, de man van de groupe d'amis, onze nieuwe rots in de branding. onder ons gloednieuw bord!

de burgemeester plant de eerste boom!
we waren vree content! Maar moe! gelijk de sushi:


na de tochthond, hadden we ook een tochtkat....(hij ligt hier links op onze "tochtstrip" voor het raam.


De sint kwam langs en hij was gul dit jaar. Danku Moeke Sinterklaasje!!


 




Een week na de opendeurdag kwam er een ganse delegatie van een cooperatieve winkel kijken. We hadden ze uitgenodigd om onze boerderij eens te bekijken, in de idee om hen binnen een jaar te beleveren. Ze waren dolenthousaist, erg geïnteresseerd en palmden onze moestuin in om te picknicken. Gelukkig mochten we meeëten en hadden ze taart en quiche en wijn en brood enao mee.Toffe klanten gescoord dus!


Er was ook een vers paard, een dolle poes en een gitaar. En twee kleine meisjes die we voor onze ogen zien opgroeien. Wat het gemis van die andere kindertjes in België alleen maar groter maakt...

 



We hebben tijdelijk een geit te gast. Tot we hem aan ons mes rijgen feitelijk. a pain in the ass, zo'n geit, maar af en toe hilarisch. Kwamen we des ochtend het hoekje om en zagen we dit:





 



had hij zich in de schapendraad gedraaid, lag hij daar gelijk nen fakir met een tulband op zijn kop... we hebben minder gelachen om ze te ontwarren, maar bon.

En onze nieuwe kip, een Bresse, heeft het meer voor de automatische voederbak

"hé, quoi donc?"


Geen herfst meer nu, maar winter. Vriesnachten en witte velden in de ochtend. Als de Mistral waait is het ijskoud overdag.  Maar dat geeft weer mooie mooie uitzichten!



ons huisje in de ochtendnevel
de boerderie

Onze mooie Victoire is er ook nog. Ze loopt nu rond in haar dikke wintervacht en is zo mooi! Zij heeft, net als de schapen, helemaal geen last van de kou. Ze slaapt buiten, krijgt nu luzerne en hooi bijgevoerd, maar is dolcontent.

 

Winter betekent ook wel, de koten afwerken.

gezellig hoor zo'n varkenskot. Precies Bethléhem

tijd voor vitamintjes!
elegantie, altijd en overal.
In vergelijking met vorig jaar zijn we veel meer op ons gemak, ook al hebben we meer werk. Het is net dat werk dat ons rust brengt. Vorig jaar al die onopgeloste vragen, nu zijn we gewoon bezig. En is ons huus warm en knus, vorig jaar hadden we onze kousen van doen om de kiertjes op te vullen...

Dus was er ook tijd voor muziek, puberende meisjes, lezende bollebozen  en eten bij vriendjes, bebiebezoekjes, verjaardagen, opleidingen (Tine ging zich bijscholen in de traction animale en agroforestrie en Dries verdiepte zich in de boekhouding; Hij vindt het nog leuk ook...)



Jarige Job!

een tafel vol pakjes en lekkers, dankzij de moeke en tante rat! Zoals het een échte 31-er betaamt werd hij overladen met snoep, sjokotofs, stripkes en pijptabak; eindelijk écht volwassen. hèhè.

 Uw Boereken zijn manische kant kwam wel boven... door al die sjokotofs peis ik







kijkt, er kwam een pakje toe
hij was gelijk content



niefe handgemaakte sokken! Van de reuzemoeke



dé tante en nonkel!

 







Dries deed van Enduit en van HuisjeWeltevree en opeens hadden we kasten en een opgeruimdgevoel enzo


rechts gedroogd, links net erop gesmeerd. Zelfverzonnen enduit van kalk en zavel dat hier in de tuin lag. verhouding 5/12
de drie fasen. Bovenaan de ChanvreChaux-onze isolatie van hennep kalk- daarnaast de droge enduit, al enkele maanden oud, rechts onder een week oud, links onder een uur oud.

onzen niefen kast!!!!
azo schoon!



op een mum van tijd stampvol
 
met zorg uitgekozen planken vol ogen, door uw Boerinneken geschuurd, geschuurd ne geolied
de muur dus weer leeg en daarna weer vol
een tweede boekenkast
ik kan uren vanuit de zetel naar dit kijken. Zo content van uw eigen zijn, beetjen dwaas he.

Een hinderlijk heerschap verkoos ervoor drie lelijke tunnels te bouwen als koeienstal. Knal in het zicht, er valt onmogelijk aan te ontsnappen.
Het begon nochtans niet slecht, en in een vlaag van zinsbegoocheling dachten we dat hij zo slecht nog niet was en eigenlijk een wondermooie kathedraal aan het bouwen was. Vooral in het avondlicht was het een mooi schouwspel. De ontnuchtering nauwelijks overleefd, kijken we nu uit op een lelijken groene tunnelbash.... Ik krijg mezelf nog wel eens zover die etterpuist te fotograferen. Kunde zelf zien dat ik niet overdrijf.

een poging om het te fotograferen. Met in het midden zijn algecos, aka toekomstige fromagerie


 Er waren weer vreemd geschelpte kweeperen en daarmee werd er fruitleer gemaakt, die we lieten drogen in de restwarmte van de houtoven. Een beetjen te lang weliswaar...




We gingen volledig Löss en er werd 5 liter sleedoornjenever opgezet.

Daarvoor lieten we kwaliteitsproducten aanvoeren vanuit het koude noorden.



En een ander papken werd opgezet door uw Boereken. Ik laat u even in het ongewisse: rarara wat staat hier te "rijpen"??



En er was iets mysterieus met ons brood. Nog een Boerkes-projectje.  Enig idee?

en er was ook heel veel tijd voor veel Warme Liefde

1 opmerking:

Anoniem zei

Wat een mooie verhalen! Echt fijn om dit te delen.
Wonderbaarlijk wat je allemaal zelf kan "recupereren" van moedertje natuur.
Hou jullie goed.
Een warme knuffel,
Tante Hilde