't kriekske

Misschien iets wat jullie zich al eventjes afvragen; maar hoe vullen wij hier onze dagen op? Zo in een eeuwige weekend-stemming. Zo zonder al te veel structuur in de weken.
Theeft efkes geduurd, maar we vinden ons herfstritme zo langzaamaan. Gezien de dagen allemaal eender zijn en er dus eigenlijk nooit geen weekend is, verplichten we onszelf nu 1 Vrije Vrijdag ted "pakken". Die dag wordt er NIET gewerkt. Enkel de beestjes krijgen eten. Maar dat draadje dat daar ligt te slingeren, of die rommel die dringend geschommeld moet worden, of die man die gebeld moet worden, Tanspis, niet vandaag niet. Er worden spelletjes gespeeld, uitgebreid naar de markt gegaan, gewandeld, we gaan gewoon weg van ons erf (dan zien we het liggend werk niet meer liggen). Een dagje Off dus. zalig. Helemaal niks dat moet. de max.

De andere dagen trachten we met een kalender en een eindeloze toedoelijst in te vullen. Wat uiteraad niet altijd lukt. Maar normaliterwijs kraait eerst de haan op een ontiegelijk vroeg uur, tuft de nico in grote versnelling met zijn tracteur voorbij ons raam, even ontiegelijk vroeg, en gaat dan onze wekker. Met een beetje goede wil rollen we ons 20 minutjes later, zo tegen half 8, uit ons nest.

Een schaaptjen dat zich tussen de klittebol'n had gewreven. Zijn staart plakte op zijn rug, den duts...
Kleedskens aan, theetje zetten, en dan naar de beestjes. De kippen bijeenzoeken (als het tuinpoortje open staat lopen er al een klustken ergens ver weg in de velden, rotsvast vanovertuigd dat het Daar Beter is), de emmertjes vullen voor de varkens en iedereen een goeie ochtend wensen.

De schaapjes worden verzet (ze mogen de binnenpleintjes schoongrazen), de geit wordt gelost (en die gaat er dan luid mekkerend vandoor), er wordt gewandeld met Victoire (de muilezel), de kipjes onder de eik (net toegekomen, 8 mooie Bressekippen) krijgen eten en Mr Eduard korrelkens.

En dan ontbijten we, opt gemakje, int zonnetje

en dan zien we wel wat de dag brengt. Dries maakt nu kippen- en varkens koten en verzamelt overal stront, Tine schuurt planken voor de kasten binnen, plukt sleedoorn en pelt kastanjes. En er zijn altijd zoveel kleine werkjes en een "ohja, dat nog"tjes en "vlugnogefkesdat" en occassionele bezoekjes van vrienden of passanten, zo is een dag algauw gevuld!

eten voor de varkens dus. Voorlopig stockeren we in Big bags. Normaal komt er binnenkort een betonneken op de grond en installeren we dan échte silos. Maar wij zouden wij niet zijn als we weer net dat ietsje anders wilden; tworden houten silos. we leggen het allemaal nog wel eens uit.

een paar scheppen varkenskorrels (en mengeling van luzerne, mais, soja, zonnebloem, erwt, triticale, gerst, mineralen, fèves... allemaal uit frankrijk en noord italie/

Haver, van op Fred zijn velden, geweekt

weken tot ze kiemen: gezonder en de enige manier dat varken dit kunnen verteren. Ook de schaapjes, konijn en kippen eten dit.
wordt aangevuld met brood (al dan niet geweekt in melkwei)
en appeltjes, noten, eikels, resten van de cantine (bio)...

en dan naar beneden waar de hongerige massa al wacht


zoals ik zei...

we leren ze stil te zijn bij het voederen.

En dan is het een kwestie van behendigheid, gecombineerd met geluk en de traagheid van de varkens. Anders zijn er kleerscheuren of rodeotochtjes op de rug van een varken. Die dat zelf overigens niet doorheeft dat er plots iemand op haar rug zit, zo gefocust op die troggen...

op een drafje naar de volgende trog...





Er staan 5 troggen die we vullen, en de varkens lopen zich een beroerte van de ene naar de andere. Na een eerste stressvolle periode vol bijten en roepen, gaat dat tegenwoordig in alle rust. Enkel op het einde komt de hierache nog een beetje opzetten.





Missie geslaagd, nu de beestenboel beetje overzien

Mirabel, hier al zichtbaar zwanger en nu bolrond, vol overgave in haar trog

ons Anneke laat zich van haar beste kant zien

Epoisse ruikt nog een broodje in de breokzak


Het zijn lange, mooie en goed gevulde dagen. Met mooie herfstkleuren, gezellige koffiepâuzetjes (o zo belangrijk) en veel veel beestjes. gelijk écht. de max.!

oeps, te dicht

5 opmerkingen:

wijle zei

doet deugd om te lezen... <3

chantal zei

Prachtig om zo'n boerderij vorm te geven. Toevallig op dit blog terechtgekomen en ik herkende je Dries. Mooi werk !

liesbeth zei

en hoe zit dat nu met Victoire??

Anoniem zei

Wat een fantastisch leven, en super leuk verslag van het voederen :-). Geniet verder!

Unknown zei

hé tine en dries! doe da goe verder daar!
je mag ons wel eens verwachten hoor!
groetjes,
danny en marij