Het échte boerenleven

Bijkanst 1 jaar in Zuid frankrijk, de tijd vliegt écht!
1 jaar = 4 seizoenen. En ze waren allemaal verrassend en mooi. 1000 km dichter bij de evenaar, en azo'n verschil dat dat is.

Hier is die frisse, groene lente afgelopen. Ze was mooi en vol. Met veel regen. Koude en hete dagen.
Om die regen wat te benutten, de komende droge periode, hing uw Boereken nog snel wat regenpijpen aan ons Huus. Recup uit het containerpark, dat hemme me geire.


Tijdens die  mooie, frisse, groene periode maakten we brandnetelsoep. Den allereerste keer. En zo gemakkelijk. dat me dat noois niet eerder gedaan hebben. tsss. En terwijl we in Zomergem de brandnetels in overvloed stonden waar ze niet moesten staan moesten we er hier naar op zoek; Typisch.
Op la Grange staan er welgeteld 4 brandnetels, degene die per abuis meegereisd zijn met een struikje van zomergem. Nog dat geluk.


We trokken de bossen in en vonden genoeg topjes voor soepkes à volonté. Eentje gewoon en eentje met de knopjes van paardeblom.Die laatste is iets romiger, felgroener en een beetje bitter. Lekkerder eigenlijk.
Uw Boereken besloot terstond om paardeblom'n te kweken. I kid you not. Pluisbollen mogen hier niet meer worden uitgeblazen, maar zorgvuldig worden bewaard. U weze welgekomen om mee te doen....

papken voor de soep

met lookbroodjes

Bijschrift toevoegen


De voorzomer is hier nu in al zijn pracht. Bloeiende roosjes en kamperfoelie, klaprozen die onze velden vlammend rood zetten. De vlier heeft al gedaan met bloeien en net op tijd vonden we enkele mooie struiken voor een siroopken te trekken.


En de komst van de zomer, luidde voor ons het begin van onz boerenbestaan in.
We staan bij het krieken van de dag op, wanneer Barjac nog in haar slaapnevelen gehuld is. De zon strooit goud in het rond en stuurt de mistflarden terug de bergflanken in, waar ze in diepe kieren wachten op de nacht. Het hoge gras hangt in zilveren sluiers te glinsteren. Ze houden nog even de vervlogen dromen vast.


We werken gelijk peerden en leggen ons verhit lijf af en toe ter afkoeling in het koele, hoge, bloeiende gras, zo onder appelbomen en eikjes.
Terwijl de zon aan zijn klim bezig is, ontstaan okselvijvers, raken tshirts doorweekt en schouders verbrand. Tegen 12 uur vluchten we weg, gaan we zwemmen (in ijskoud water), beetje spelen in de schaduw en laten we de zon zijn ding doen.
Tegen een uur of 17 stappen we het felle licht weer in, en gaan we verder trabakken. De grond is zacht van de regen en overal hangen zomergeurtjes rond ons heen. Dat van zoet gras, frisse rozen, bedwelmende kamperfoelie, pas ontloken wilde irissen, klavertjes in alle soorten en maten....

En dat is waarvoor we het deden. Van die dagen, dagen met een gouden randje. Vol werkzweet en koelte en weidsheid en het simpele bestaan: werken, lekker eten en content zijn.


orchideëen dat wij hier hebben, maar man toch. overal. In onzen hof, in de weilanden, aan de parking... te zot voor woorden. En daar moeten binnenkort varkens lopen, hoe gaan we dat doen... 

Projet Piquet

En hoppa, daar gaan we dan, Projet Piquet
Het omheinen van de varkensweides is begonnen!





plaatselijke sneeuwbui....

goh, dat waren de tijden van de botten. Nu zitten we in sandalen en niks, helemaal niks en sandalen

zo in frankrijk...



Daalt af en toe een god neder ....



om ons een van dichterbij te bekijken
Wie dat zo zijn, die de laatste weken zo vaak hen vervloeken.
Want waarom al die minder interessante berichtjes op onze blog over vlinders en badkamers en bermen? En zo met mondjesmaat, terwijl we eigenlijk zo veel te vertellen hebben?
Omdat we de laatste weken aan het wachten waren. En hier elke dag wel kleine oorlogjes voeren met buren, chefs of coördinatoren.

Maar kijk, een god daalde neer en hij keek ons eens aan, liet zijn licht over zijn vallei schijnen en bracht een beetje Orde op Zaken.

Hier dat Grote Nieuws, wat we al maanden wilden zeggen, maar niet mochten; begin maart stapten we uit het couveuse systeem. dat project waar we het hier over hadden. Mooi project, nog altijd, helaas op papier. Voorlopig draait het vierkant en in alle richtingen, maar vooral niet in die richting waar wij heen wildigen gaan. En vooral, langs vele veele veeeelllleee omwegen. Dus stapten we deruit. Concreet; nu moeten we het van in den beginnen zelf doen. Zonder handje. Gelijk grote mensen.
ein-de-lijk

Maar dat helaas zijn gevolgen: ruzie tussen terre de liens en het couveuse, blokkages en verbiedingen, en wachten wachten wachten wachten. Er werden crisisvergaderingen belegd, we werden bezocht, bevraagd, bekeken...
Onze bestelde varkens kregen biggen, maar helaas niet bij ons, onze mule moest een noodpension vinden en onze akkers en het hooi dat groeide werden rijper en rijper en overrijp. En nog mochten we niks niet doen.
 Tot begin deze week.  Na een laatste crisisoverleg kwamen we verlossende woorden: we mogen blijven en worden, als alles goed loopt, vanaf 1 juli boer en boerin. Voor écht. Exact 1 jaar na onze aankomst hier. (dat alaise nemen ze letterlijk dus)
En, in afwachting mogen we wél al onze omheining zetten en onze cabannekes bouwen én hooien.
ein-de-lijk

En toen, toen werd het duidelijk hoe lang we hier al zijn. En dat onze wortels al een het groeien zijn. Een half woord hadden onze nieuwe vriendjes nodig. Morgen staan ze hier, met hun 8-en. Om ons te helpen. Palen inslaan, draad spannen. Een werkje dat op ons alleenig lang ging duren, maar met de hulp van anderen snel kan gaan.

ge kunt niet geloven hoe werm dat we daar van worden. Dat er ook hier mensen voor ons klaar staan. Dat er ook hier de mensen ons in hun armen gesloten hebben, vastbesloten ons bestaan hier leuker te maken. En wij dat van hen.
Zo, zo zonder vragen. En zonder moeite.

Dat klein Godje, hij doet dat toch wel goed daar, met zijn licht.


En die sush, die vindt alles goed

groot bezoek

de grootste Europese nachtvlinder kwam op bezoek

 de Grote nachtpauwoog dus. In Zuid frankrijk zijn er een paar soorten van, maar daar hebben we helaas nog geen gidsen van....






berm

ik schreef het al eens eerder; Bermen zijn de max.
Ook hier, en dat is een onverhoopt genoegen. We dachten dat de winter spontaan overging in een verzengde zomer, en even leek dat wel zo.
Maar kijk, uitzonderlijk of niet, het is hier waaaaanzinnig groen en vol en mooi geworden. Ook de bermen staan vol bloeiend geluk.
Maar het gaat hier ook snel, übersnel. Daar waar in België alle berme bloeien tot 15 juni werd hier de maaibalk al bovengehaald. Omdat het al van doen was. Gras was al in zaad, en banen verdwenen onder de groene tapijten.
Wij hebben er hier alvast van genoten, jullie hebben nog een kleine maand, dus, duik die berm in!!!





heel gewoon: vol bloempjes

of heel erg mooi (bergklaver)

of ietwat bijzonderder (bremraap)

of heel erg paars (veldsalie)



wondklaver



gladiooltjes


kooltje vuur










een fietsmandje vol bermbloempjes, hoe leutig is me datte!

in de krant jom...


Barjac Le couple belge a choisi Barjac pour devenir agriculteurs

T. Dg.
09/05/2012, 08 h 43 | Mis à jour le 09/05/2012, 10 h 04
Tine et Driss installeront bientôt leurs cochons dans ces champs.
Tine et Driss installeront bientôt leurs cochons dans ces champs. (Photo ALEXIS BETHUNE)
Le lieu est magnifique et paisible, avec un paysage à perte de vue. Dans le champ voisin, des vaches bio paissent depuis peu. Au fil des mois, la Grange des Prés reprend vie.
Barjac, terre de mission pour le bio, a depuis longtemps sa cantine scolaire fonctionnant sous ce principe. Et pour alimenter en produits bio la cantine, il a fallu installer des producteurs. Ainsi la Grange des Prés et ses 120 hectares ont vu arriver un boulanger, puis un éleveur de vaches, un autre de volailles et bientôt une production de cochons en plein air. En attendant un ou deux maraîchers.
Driss et Tine sont les futurs éleveurs de cochons. S’ils ont posé leurs valises à Barjac, c’est un peu par hasard. Ce couple belge est originaire de Gand, en Flandres. Tous deux trentenaires, ils ont décidé de changer de travail. Tine était biologiste et Driss géologue. Leur rêve était de devenir agriculteur.
"Nous avons cherché des terres pendant trois ans en Belgique. Mais comme partout en Europe, c’est aujourd’hui impossible de s’installer pour les jeunes si l’on n’est pas déjà dans une famille d’agriculteurs. C’est un monde très fermé", regrette Tine.
"Nous ne pouvions pas laisser passer une telle chance"
En vacances dans la région de Barjac, le couple apprend que Terre de Liens a décidé d’installer des agriculteurs en bio à la Grange des Prés. Le système permet d’acquérir des terres pour les mettre à disposition des candidats à l’installation. "Il manquait dans leur projet des éleveurs pour les cochons en plein air et les abeilles. Nous ne pouvions pas laisser passer une telle chance. On a dit oui tout de suite", confie la jeune femme.
Le couple a déjà une expérience en apiculture et une formation en agriculture qu’ils devront néanmoins valider en France pour pouvoir prétendre à l’aide aux jeunes agriculteurs. Leur projet est d’élever une centaine de cochons par an, en bio, qui seront placés individuellement dans des cabanes en bois.
L’alimentation est tirée de l’exploitation avec la production d’orge, de topinambours, de fèves et de fourrage. Un laboratoire doit aussi être créé. Il permettra de transformer la production en pâté, saucisse, charcuterie et viande découpée destinés au marché de Barjac et à la cantine scolaire. "L’idée de circuit court est ainsi respectée", explique Driss.
Pour l’apiculture, la production pourrait être transformée en hydromel ou pain d’épice. Le projet n’est pas encore totalement finalisé.
Le couple a donc quitté travail, famille et amis pour s’installer sur cette terre barjacoise. Une reconversion qui a été facilitée par Terre de Liens. "C’était plus facile pour nous. Nous ne voulions pas être vus comme des petits Belges qui viennent dans le sud de la France. C’est très chaleureux ici et pas seulement la température. Les gens sont très gentils", explique Tine en riant.
Dans quelques semaines, les cochons bio arriveront à Barjac. Ils viennent d’Ardèche, des croisés Duroc-Gascon à la peau noire. "L’éleveur arrête son exploitation. Comme il est passionné par son métier, il a accepté de nous aider", explique Tine. Et pour le laboratoire, celui d’un boucher de Barjac sera utilisable dans un premier temps. Une aide locale que le couple apprécie.

meer is er soms niet van doen






Even een rustig momentje met goei boter, croissantje en een beetjen choco....
Vanaf nu zijn we met 4. En dat is reuzefijn.
Maar de eerste dagen waren druk en een beetje zoeken. Dus heel binnenkort weer updates, voorlopig geraakten we niet op de computer. 
Al dat bezoek ook!



badkamer

gedurende een ganse winter werd er gewassen en gebadderd in een teiltje. beetje onpraktisch, af en toe zeer ambetant, maar over talgemeen wel te doen. Wekelijks douchen en de was doen deden we bij goeie vriendjes. Den bouw van een badkamer werd gepland in de lente.
Maar toen werd het lente en mooi weer. En kregen we weer zin om ons buiten te wassen. Dus werden prioriteiten weer veranderd en zochten we een plekje om een BuitenBadkamer te installeren. SuperdeLuxe, quoi!


Twas een beetje van doen, een nieuw plekje. Gezien de muren van de huidge BuitenBadkamer gestaag minderen bij het branden van menig warm stoofken...Privacy zakte stronkje per stronkje weg.


Edus, locatie gekozen. Een of ander halvergaan kot in de hoek van ons moestuintje. Neef Stijn deed efkes mee


en de moeke kwam de badkamer kuisen, dat doet ze graag

zo, opgeruimd staat netjes. Er werden nog een hoop bruikbare tegeltjes in de puinhoop gevonden.



de mannen zetten een constructie op

uw boereken maakte stevige fundamenten met een ijzer die de Moeke zojuist met een flinke smeet in de kruiwagen had gekeild. weg met die roemel. Uw Boerekn zag het echter anders!

David, ingenieur van dienst, komt efkes checken of de boormasjien wel draait






Neef Stijn kwam iets anders checken, maar dat wisten we al....
uw Boereken, mét bierbuikje, content over zijn staketsel

Vrouwen aan de macht, in teenslippers



Dakje erop met een restje pareplui

Moeke denkt aan de nodige details en draait onverwijld een vijs in de grond















Voorlopig eindresultaat. Links is nu de weesee, maar daar komt de douche deze week. rechts is de wasplek he, gelijk dat ze zeggen. Genoeg plaats voor wel 100 kampeerders.






twee mannen beginnen na te denken (let ook op het vegetale muurtje voor de badkamer)

hierse, muurken in detail
maar nadenken dus, hard nadenken

en proppen etwa in het hoekje (let u ook even op ons vloerken, met recupsteentjes en zavel dat we hier ook ergens in een hoekje vonden)
proper water, alstemblieft! (of toch de eerste fase van een waterzuivering)