En toen, toen namen we een Grote Beslissing en dat bracht verse lucht en helder licht in de gang van zaken. Maar daarover later meer
In de voorbije, stille, weken kenden we emotionele dieptes en hoogtes en werd er toch nog een beetje gewerkt op het boerenerf. Nog geen varkentjes, noch omheining of gezaai.
Onder een verlichte lentezon trokken we allemaal de werkhandschoenen aan en werd de boerderij helemaal binnenste buiten gekeerd.
Na een dag zwoegen ging iedereen dodelijk vermoeid en met een gloednieuwe stoflong naar huis. De illusie dat ik een verzamelaar ben is bij deze geheel vervlogen. Zelfs uw boerinneken zou nog niet zoveel roemel bijhouden... lieve help.
Bij het ochtendgloren, na een verkwikkende nachtrust, lagen er enkele hoopjes te wachten op de container
Voor:
Na:
nog eens!
Voor:
na:
en ook van dattum in de kelders:
Vol voorraadpotten en wijnflessen, en nog een paar krieken-op-sap van 1963. Inmaken, daar kunde nen oorlog mee overleven jom.
Kijkt sè, nog een content Boereken. Niet die van mij, maar ook een Boereken. Toch iets mis mee ze, dat doet zich hier precies met veel plezier een stoflong op...
We hadden onderwijl ook oog voor Schone Dinges
En de gevonden Schatten. Want in haar Buik hield ons boerderieken toch wat schoons verborgen. Al dat leutig en handig gerief werd bijgehouden. Vakkundig gestockeerd, zoals we dat goed kunnen... Al blijkt Schoonheid toch maar weer objectief. En Handig een zeer ruim begrip...
afval trekt meeuwen aan, dat is altijd en overal vantzelfste
We haalden de ragebol door het verleden van de boerderij. Bliezen er onze dromen in. Nu is het aan ons om haar nieuwe Verhalen en Legendes te geven. Het is nu aan ons om het lege blad te beschrijven en om Roemel te verzamelen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten