de eerste lente in Zuid frankrijk.
Ze begon met paukeslagen. De vrieskou sloeg plotsklaps om in de hitte. Maart was kurkdroog en bloedheet. Siësta's en zonnecrème waren al aan de orde.
Maar het luidde een periode van Eeuwige bloei aan. Nooit durven hopen dat het hier zo vol en weelderig kon zijn.
Het begon, eind februari met die zalige maartse viooltjes, die door de hoge temperaturen zalig geurden. En daarna begonnen, begin maart, de sleedoorns, waarmee de boerderij omgeven is. Eerst aarzeldend, kleine witte speldeknopjes die verschenen, maar daarna de ontploffing. Muren van witte bloesems overstroomden ons, en écht, ik overdreef ne keer niet.
Muren witte sleedoorns, muren die leefden, zoemden, van 's ochtends vroeg tot 'savonds laat. Tot eind maart bleven ze ons onderdompelen in het wit.
Tergelijkertijd begonnen de bomen te botten en de pruimelaars te bloeien, onze moestuin was een waar lenteparadijs. En hier en daar een wilgje, een zeldzaamheid hier.
En toen, samen met de eerste toeristas, toen kwam eindelijk de regen. Alles en iedereen herademde en de aarde liet haar sappen los. Alle bomen, planten, struiken en aarde, alles hulde zich in het frisse lentegroen.
Bomen spatten in blaadjes open, bloesems allerhande ontsproten. Al onze fruitsstruikjes en boompjes leefden zich uit en bestuivers allerhande kwamen aanvliegen. Uw Boereken kon zijn jolijt niet op; de solitaire bijen die hij hier in 1 dagje spotte oversteeg zijn wekelijks gemiddelde in België met gemak.
Een koningspage nestelde zich in een sleedoorn en verdedigde zijn territorium, dat net aan onze voordeur ligt.
De laatste wilgen bloeiden terwijl de eerste eikjes uitlopen, de meidoornen beginnen er aan, terwijl de seringen, die de moestuin al weken in een zalige geur dompelt, aan hun einde zijn.
Overal komen veldbloemen tevoorschijn en vlinders en bijen zoemen dronken voorbij, geen tijd om even te rusten.
En ook andere beestjes kwamen terug : 'savonds is het hier al enkele weken een oorverdovend kabaal van kikkers en padden in de grachten en poelen in de wei, en ergens op een verloren donderdagavond, half maart, hoorden we de eerste krekels krassen.
De zwaluwen kwamen terug van verre. Begin april kwamen de huiszwaluwen toe, daarna de sikkels van de gierzwaluwen (oke, oke, geen échte zwaluw, maar kom), en twee dagen geleden de langverwachte boerenzwaluw!
Gisterenavond zong voor het eerst de nachtegaal in de laurier.
De natuur is hier nu op haar mooist. Vol, groen, overweldigend, vol geur en kleur. Nooit gedacht dat de lente in Zuid Frankrijk zo waanzinnig mooi kon zijn.
We zagen ook nooit eerder hoe mooi eikjes uitlopen en hoi lollig platanen en vijgen dat wel doen.
Hier alvast de muren van Sleedoorn!
 |
| eerst nog een beetje aarzelend... |
maar dan...
3 opmerkingen:
ow,ow, daar kan onze kerselaar in volle bloei, omsingeld door vlijtige bijtjes, pitstop voor de gehakkelde aurelia, zoete bron van geuren na elke feestelijke regenbui en streling van de zon, onze trots, eentje maar in ons piepklein tuintje ... niet tegen op.
Geniet van alle moois en goeds.
tRat en Michael
prachtig!
tRat, dat is dus eens niet waar hé. Zoals je zelf zegt; jullie trots in een klein tuintje. Tis hier én zid frankrijk én 120 ha groot, dan kan der wel al eens iets bloeien. Maar die lente in België is/zal ook mooi zijn. En vooral: jullie hebben dat ozo mooie oranjetipje.... dat moeten wij hier bvb al missen.
Dus geniet met volle teugen van jullie mooie bloeiende kers!!!
Dries en tine
Een reactie posten