Hoe het begon...

Saaie puddingskes interesseren jullie uiteraard geen moer. Frankrijk, ons Plan dat Niet te Geloven Is, dàt is pas interessant.


Episode 1: Er was eens een Boerinneke en een Boereken...



Wallonie, daar gingen we een erf vinden en beginnen boeren, dat was het plan. We wilden Stichtende Dinges doen in ons eigen Belgenlandje- als nen de Wever braaf blijft tenminste. Maar die zoektocht was moeilijker dan gedacht... En langzaam begon Frankrijk te lonken. Maar toch, we wilden geen Petit Belges zijn die daar het gedroomde leven zouden belijden.
En toen togen we op verlof. Naar bijzonder Warme Vriendjes.
En gebeurde Het....

Geheel toevallig kwam een gesprek op la Grange des prés. Een boerderij, net buiten het dorp, gekocht door Terre de Liens. En daar zochten ze boeren.

120 ha groot

Nadat we de burgemeester, communist in hart en nieren, en voorvechter van een andere landbouw, op de wekelijkse markt tijdens zijn boodschappen aanspraken bleek dat ze enkel nog maar een imker en een varkensboer zochten. Een appelflauwte later mochten we zelfs op bezoek, want nét dan was het officieel persmoment. Het was liefde op het eerste gezicht....


Wat volgde, sinds augustus 2010, was een dolle dolle rit. We gingen een paar keer op prospectie, de markt verkennen. Er bleek een biologisch slachthuis nabij (Alès), enkele mooie marktplekjes in't verschiet (Uzès en Barjac), een verzekerde afzet en een grote vraag naar biologisch scharrel varkensvlees. Daarnaast leerden we Terre de Liens kennen en werd het plan van de boerderij ons langzaam aan duidelijk. Hoe langer hoe meer voelden we dat dit het project was waar we onze droom konden laten ontkiemen. En dus stelden we ons kandidaat, eentje die ze gelukkig wilden aanvaarden...




Soms, zo heel soms, kom je het Grote geluk tegen op je weg, als je de juiste keuzes durft maken. En het durft te zien. Dat Geluk wél kan en mag.


(volgende episode: Terre de Liens, wat voor een mooie organisatie is me dat zeg!?)

1 opmerking:

willem zei

Prachtig !

Het spookt al heel de week af en toe door mijn hoofd: wat gaan ze daar doen/hoe zijn ze daar terecht gekomen/...: nu is het wat duidelijker

veel Geluk !