Vol naalden vliegt de lucht, vol priemend ijsgekertel, dat glinstert in de zon, en met den asemtocht gezwolgen, kilt en kerft de kele en ’t haargespertel, dat in de neuze temt den toevoer van de locht. ’t Is bijtend koud. Een spree van witheid, ongemeten, ’t zij waar ge uwe ogen vlucht, ligt overal gespreid; ’t is snee’ tot in uw huis, ’t komt snee’ door al de spleten; ’t is snee’, ’t is immer snee’, en al sneeuwwittigheid. De wind komt, wild en boos, gesnoeid uit alle gaten; geen ruste en wilt hij, eer hij eenmaal weten zal dat ’t volk verdwenen is, en hem wilt meester laten … ’t Is bijster, bijtend koud, en ’t wintert overal.
Guido Gezelle
(klikken op de laatste foto voor meer!)
Guido Gezelle
(klikken op de laatste foto voor meer!)
4 opmerkingen:
Mooie foto's! Die katten, hoe doen ze het toch hé? De onze kunnen ook zo languit en breed in de zetel liggen, alles vergetend,volledig zen ;-)
Man, wat wil ik graag eens ruilen van leven, zo voor een dagje. Niet voor een nachtje, want 's nachts schoppen we ze zonder pardon buiten...
Geweldig mooi die sneeuw
bjoetieful!!!
Fijne blog ,
Dominic Roelandt
Een reactie posten