Aftellen....

... van 11 tot 0: vorige vrijdag werd Roelandje geslacht, de laatste big van de lichting 2009. En, zoals met alle achterblijvertjes, ze kleefde aan ons middenrif.. Het was niet makkelijk. Gelukkig was daar de moeke om ons alweer bij te staan.
... tot ze slachtrijp zijn. Het kan weer beginnen. Vannacht, in de guurste nacht van dit prille jaar, baarde ons Geus 9 verse biggetjes.
... van 9 naar 6; tegen het ochtendgloren had de kou haar tol geëist; al drie geplette biggen.
... van 6 naar 3; een warmtelamp die in de fik schoot en bijna de ganse stal in lichterlaaie zette bracht té veel commotie voor ons vermoeide geus.... Toen waren ze nog met 3
... tot morgenvroeg. Dan is er al één cruciaal moment achter de rug; hun eerste nacht. Hopelijk zien we morgenvroeg nog steeds drie wriemeldingen kruipen...
.. . tot de wind weer draait. Niet alleen is de temperatuur fenomenaal gezakt, het waait nu ook knal in het varkenskot binnen. Niet het goei moment daarvoor!
... tot de temperatuur boven 7 graden kruipt. Dan kunnen onze bijen even naar buiten en zichzelf van alle ontlasting en dode bijen ontdoen. Tis hoognodig.
... tot we er eens in slagen niet zo'n prutsers te zijn... eigenlijk dus tot we onze eigen échte boerderij hebben, en het niet langer meer zo een combinatie is van drukke werkdagen en snelle varkenstaakjes...
... tot de lente. Nooit gedacht dat te zeggen. Hoewel we stapelzot zijn om dit écht winterweer, is de combinatie vrieskou met bijen en biggen een beetje té veel van het goeie
... tot we hét recept vinden van bloedworst. Want het was weer niet goed. Echt niet.
.. tot we een digitaal fototoestel hebben. Zodat we de drie prustkes kunnen trekken, voor het te laat is....
... tot het bloeien der kerstrozen. Gewoon, omdat ze zo wonderschoon zijn.

wow
gelukkig bestaan er telramen....