Kom, ik zeg het anders gewoon efkes....

Weet u wie deze man is, degene met de zonnebril en zwart klaksken aan?





wacht, hier is anders een tip.



De Grote Seralini, mijn Held, die zijn carrière op het spel zet door dat geheim onderzoek naar GGO's te realiseren. De Grote Séralini die ik op de première van de film (in Barjac, uiteraard, wat had u gedacht) stotterend door de micro aansprak "dattem mijnen héro was" waarop hij luidop giechelde en ik helemaal mijn kluts kwijt was (hij zat toen naast Pierre Rabhi, een held van vele Fransen)
De Grote Sérlini, ewel, die stond opeens in onze Verger. Met een wapperend sjaaltje bomen te planten. En met armpjes op de rug te kijken hoe anderen bomen plantten. En onzen boormasjien naar de vaantjes aan het draaien terwijl hij 1 (één ja) 1 vijsje probeerde in te draaien. Uiteindelijk sloeg hij er gewoon mee op de vijs, in de hoop dat hij der wel in zou draaien. Een échten wetenschapper dus.
Vanaf het moment dat hij voet zette in onze boomgaard liep ik met een knalrood gezicht rond (wist den Dries achteraf droogjes te melden) en wist ik met mijzelf geen blijf. Ik bleef zoveel mogelijk uit zijn buurt (stel dat ik er iets stoms uit zou flappen) en trachtte de mysterieuze doch interssante boerin te zijn. Kpeins dat het niet zo gelukt is.
Maar ik denk wel dat hij het leuk vond bij ons, want hij wou perse de varkens zien  en hij had er ei zo na eentje mee naar huis. De sloeber.
Gans op het eind, net alvorens hij in de auto stapte wist ik er nog net uit te persen dat ik hem veel courage wenste met zijn werk. Waarop hij oprecht dankbaar "merci" zei.
een memorabel gesprek.

maar dus, dé grote Seralini. In mijnen boomgaard. gogoh....


Memory slot



memory bis

halfweg





memorylane....




Daar gaan we
een jaar is rond
en ook al is deze blog een half jaar dood geweest, ons leven zat propvol. 
Tijd voor een fotoboek.

Start!

En toen was daar die dag, M dag....

 Een Mooie dag

De Mistral ging immers eindelijk liggen

En Moeke haalde haar diplom, hoera hoera hoera

Noisette kreeg er een lammeken bij, een Mooi Mollig lammeken

Kregen we post van Merelken en Mooie kaartjes van Makker Didier en van Mieke Moorwegen

 Maar vooral, daar was onze eerste Marktdag.

Eerst werd er geslacht, versneden, verwerkt en naar Florac gereden om in pottekes te draaien. Dan werd er gewacht op de uitslagen van de microbiologische testen en de validaties van onze etiketten, en konden we eindelijk, eindelijk de markt op gaan.

En dan hebben 2 jaar de tijd gehad de zaak voor te bereiden, en dan eindig je de avond voordien snel nog de stickerkes te plakken....  (en nu negeer ik even het collectieve "typisch"-geblaat....)

keiartisanaal



Steven, ann, wij willen dat ponsmasjien!


moeke, we houden er nog over voor u om te plakken, ge zout u eens komen te vervelen sèg...
flyerkens
We stonden er kriekenvroeg (allez ja, 7 uur), als allereerste op een quasi leeg marktplein. Doodnerveus, proper gewassen en met gloedniefe sandalen aan (alleen jammer van die vuile tenen).
Een halfuurlater druppelden de eerste collega's toe. Humeurig van zo vroeg op te staan. Elkaar te plagen. Handen te schudden volgens een vastgelegde, maar nergens uitgesproken, hierarchie. Wij volledig de mist in natuurlijk.




 Kraampkes verrezen, plots ging alles snel. En toen verscheen onze buurvrouw: het koffiekraampje en verdween ons standje achter een zee van forains op zoek naar hun ochtenddrugs...


En toen kwam daar het volk..... Uit pure plankenkoorts slechts 2 schele fotos van ons étalleken.




We namen 34 potjes pâté mee (de helft van ons huidig productiegetal) en alles was verkocht!!!!
De pers, de burgemeester, de collegas, iedereen kwam langs. Het was druk, het was leutig, het was vermoeiend, maar het was vooral een bevreemdend gevoel: we stonden op de mèt. Eindelijk. Eindelijk gaat er nu niet alleen maar geld weg.
En eindelijk konden we bewijzen dat la Grange des Prés, en die twee belgkes daar, produceren. (en die twee streverkes waren dan nog wel de eerste ook! Met vleesvee begot!)

aniewaj, dat was wel redelijk zalig. Over de decompressie achteraf hebben we het nu even niet.

Vanaf nu wordt hier weer geademd.

Hoop

En dan met enige trots:



ons logo!





helegans zelfgemaakt sè, freaks als we zijn



Hopen dat het aanslaat, wat denkt u?

En dan met enige hoop:
March against Monsanto
allen daarheen, waar u ook woont

(en zoekt u allen zo'n moeke als die van mij, want dankzij haar blijven we hier een beetje op de hoogte van de zakens des levens.)

den overloop

En toen, toen we dachten dat het écht niet erger kon, dat nu waarlijk alle regen uit alle regenwolken van gans de wereld wel over Zuid Frankrijk was gevallen (ja, wij arme midi'ders zijn niks niet gewoon hé), toen werd het alleen nog maar erger.
twas bijkanst België...

Want nog geen 3 uur nadat ik hier een beetje placht te komen zagen over een beetjen modder, zag ons groot weiland er zo uit:

das allemaal water ja
en daar rechts beneden ligt Irène met haar 7 biggetjes te slapen.


Er zwommen zelfs eenden in, daar waar vanmorgen biggetjes liepen. No kidding....

en de couloir werd alwederom een wildwaterbaan
ziede, wild hè
mie, voo ge het u afvraagt; dit is onze champsélizéé
vanaf nu kweken we waterbuffels








dat klein schijtrivierken, dat ons in de zomer niet eens verkoeling kan bezorgen, trad gewoon uit haar oevers. Durven zeg. En tot overmaat van ramp nam ze de omheining mee...


en ik maar denken dat die palen er voor 30 jaar rots vast inzaten....




dat is het kleine baantje naast de hooihoop (links)
dat schijtrivierken dus







 


Dus, beste Boer Bart, tis hier ook van dattum, en wij zitten eigenlijk gewoon in uw overloop van Gods pispot.
Die erwtjes komen dan ook gewoon gekocht van de groentenboer zijn serre, en zijn erwetenplanten zien er echt zielig uit.

Wat doet een boer dan?
Elentriek van de draad uitzetten (gezien de omheining er deels vandoor stroomde en er dus alleen maar verlies op zit),  een klein schietgebejde doen dat het stopt met regenen voor het binnenstroomt in irène haar kot (en dat van haar 7 biggetjes) en rekenen op het feit dat varkens evenzeer de regen haten als wij en dus gewoon binnenblijven in het kot ipv de wijdsheid te gaan verkennen.
En u dan te goei installeren.


Niks aan te doen dus. Morgen, dat het voor morgen is.

(ps: het stopte wel degelijk nét op tijd. Water stroomde vrij snel weg. Geen verdrinkingsvrees dus vannacht...)


Dominion, zon tof spel zeg! En koekskes van tante Lieve!! hoera

Mei

Wacht, wacht efkes

kan de pauzeknop even aan?

Zo helemaal plots zijn we al over de helft van mei, en iedereen weet dat dat gewoonweg onmogelijk kan. doeme, gaat dat hier snel. tis al bekans weer winter hoho.


Laten we het maar gewoon toegeven, ik gaan blogsgewijs nooit niet meer mee zijn.

dus lassen we even een zenmoment in:

met een koffietje in de zunne, van toen de sleedoorn overdadig bloeidige, ergens in april. En Dries kijkt daar recht naar jean-le-blanc, de slangeardend die daar, zo'n luttele 15 meter van ons in een boomtopje zat.....

of al kleren-herstellend, naast de stoof, lekker binnen, van toen de hemel maar bleef regenen, ergens in april



of op de kaktroon, van toen de zunne nog scheen

allez, nog een koffietje, terwijl de regen negeerend, ergens in april

of aan de bbq, beetje warmte zoekend, terwijl de mannen aan het terras aanvurend door te werken



zen in het lentelicht, is niet moeilijk!




helderder kan haast niet, dat licht
 
of communicerend met dieren, tschijnt dat dat ook rustgevend  is

ooooh, biggetjes en bloesmetjes, zo schoon

ze moesten in die betaillère ja
wat uiteindelijk ook lukte en daarmee verkcohten we onze eerste biggetjes en werd het eerste geld verdiend. godallmighty


ondertussen nog wat over-the-top fototjes scoren om reklam te maken binnenkort
 
we plantigen ook enkel kweeperen naast de omheining, en die bloeiden zo schone


zen worden met een zwanger varken. keimakkelijk. We gaan daar geld voor vragen jom!


ondertussen is ons Brie bevallen: 8 witte kleintjes, dat hadden er meer mogen zijn.
ge kunt het ook proberen met een moeke en haar nest. Vuil worde zeer, zen weet ik zo niet eigenklijk.... (anneke met kinders)

tijm plukken. massas geurende tijm. Stoned worden, telt ook als zen, niet?

dit is écht top. Een kraantje. In de "couloir". Jelle, Mie, vanaf nu water tot daar!



Hier wordt us boereken zen van, zijn tracteurken

gaston is gelijk marie:altijd de max. En nu in de schoonste combinatie: met Mirabelle en Oreo



al die regen geeft een voordeel; tis hier nog nooit zo groen geweest. En alles staat lang in vol in bloei. Seringen dat wij gehad hebben, mennekes!


maar dus ook modder

wacht, erwtjes: terug zen!


het eerste nest. Binnen 4 weken wordt de eerste geslacht.

zenner kan haast niet. (Dries in zijn kraftwerkpakkie aan het bosmaaien geweest, en die twee deernes aan de pudding zijn stagiairs)



en al die zenmomenten helpen vergeten dat we al een gans voorjaar eerder deze machtige wolken zien ipv de normale staalblauwe hemels. En dat het regent-aan-een-stuk.
en dat bij ons heelder modderzeeen creeert..
het helpt ook een beetje tegen het voortdurende (sypoliogisch) getreiter van de koeienboer en het oeverlolos gepruts van Terre de liens inzake harde en duidelijke beslissingen te nemen.